این تصویربردار در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: ژانر کودک شرایط خاص خود را دارد و یک تصویربردار برای طراحی نوع پلان ها، نورپردازی و قاب بندی های خود باید به دیدگاه کودکان توجه ویژه ای نشان دهد و خوشبختانه آقای طهماسب هم به عنوان کارگردان مرتباً به تمامی عوامل گروه تأکید می کنند تا فضایی را خلق نمایند که برای کودکان باورپذیر باشد و بتواند آن ها را به سمت و سوی دیدن برنامه جذب نماید.

وی ادامه داد: کار کردن با آقای طهماسب بسیار خوب است چرا که ایشان با تیزبینی خاص خود و جدیت و سخت گیری که در طول کار دارند باعث می شوند که مخاطب به ویژه مخاطبان هدف از دیدن برنامه آزار نبینند و همین باعث شده است تا این مجموعه تلویزیونی به یکی از پرطرفدارترین مجموعه های طی سال های اخیر بدل شود.

رسولی با تأکید بر اینکه کودکان دنیای خاص خود را دارند و همه چیز را واضح و روشن می بینند اظهار داشت: هر تصویربردار آثار کودک می بایست دیدگاه و جهان بینی کودکان را در لنز دوربین خود تداعی کند. کودکان مانند بزرگسالان به دنیا نگاه نمی کنند و این مهم باید از ماحصل فرآیند تصویربرداری دیده شود. سیاهی و تاریکی در آثار کودک نباید جایگاهی داشته باشد و از همین رو نورپردازی آثار کودک ویژگی های خاص خود را دارد که می بایست آن ها لحاظ شوند.

این تصویربردار با سابقه سینمای کودک خاطرنشان کرد: نورپردازی آثار کودک باید یکدست باشد. ما باید در استودیو نزدیک به ۴۰۰ متر مربع فضا را با توجه به نوع دکور به نحوی طراحی کنیم که همه چیز روشن باشد و به واقعیت دیدگاه کودکان نزدیک بوده و به مرز سوررئال نزدیک نشود.

وی ادامه داد: کار کردن در فضای استودیویی شرایط را برای ما کنترل شده تر می کند اما این بدان معنا نیست که کار کردن برای ما در استودیو راحت تر است! چرا که با توجه به ارتفاع ۷ متری استودیو و اینکه ارتفاع عروسک ها از سطح زمین ۱/۵ متر است و ما تا سقف ۵/۵ متر فاصله داریم و می بایست این فاصله زیاد را با توجه به حضور آقای طهماسب و عروسک ها و همچنین دکور به نحوی نورپردازی کنیم که سایه ها درست نشان داده شوند و همین کار ما را بسیار سخت می کند.

رسولی با تاکید بر اینکه در ۱۰ سال گذشته و با مجموعه تلویزیونی «دانی و من» به کارگردانی ارژنگ امیرفضلی من در برنامه های کودک به عنوان یک پای ثابت ماندگار شدم اظهار داشت: من تاکنون در بیش از ۲۰ مجموعه تلویزیونی کودک به عنوان مدیر تصویربرداری حضور داشته ام و حدود ۷ سال است که به صورت مستمر با «کلاه قرمزی» در حال همکاری هستم.

این تصویربردار با سابقه در بخش دیگری از این گفتگو عدم امنیت شغلی و عدم توجه مراکز و نهادها به کار تصویربرداران ویدیویی را یکی از معضلات مهم آن ها برشمرد و گفت: خانه سینما متاسفانه تصویربرداران تلویزیونی را در صنوف خود نمی پذیرد و ما مشکلات زیادی از قبیل بیمه بیکاری و امثال این ها را داریم که باعث شده تمامی ما و اغلب کسانی که در حرفه های دیگر در تلویزیون کار می کنند آینده ای نامعلوم و نامفهوم داشته باشند.